ÖĞRETMEN YETİŞTİRMEDE PEDAGOJİK FORMASYON PROGRAMLARI

Öğretmen yetiştirmede pedagojik formasyonun çok katkısı var.Çünkü öğretmen olmanın en ince ayrıntıları bu programda veriliyor.Nasıl öğrenci yetiştirileceği,eğitim ve öğretimin detaylı olarak ne olduğu,öğretmenin öğrencinin ileriki hayatında çok önemli bir rolünün olduğu görülmektedir.Formasyon programında yetiştirilen öğrencinin sadece bir meslek sahibi olması değil aynı zamanda topluma faydalı bir birey olması amaçlanır.

 Öğretmen yetiştirmede pedagojik formasyonun katsısı çoktur, fakat yetersizdir. Şöyle ki 1 yılda alınan formasyon dersleriyle eğitim fakültelerinde ki 4 yıllık eğitim asla bir değildir. Fakat şu bir gerçektir pedagojik formasyon dersleriyle de bir çok şeyi öğrendiğimiz ve stajla da anlayıp pekiştireceğimize inanıyorum. Ama ben Ali Baykal'ın 'Her Türk Öğretmen Doğar' yazısındaki 'Fen edebiyat fakülteleri öğrencileri eğitim fakültelerine yatay geçiş yapabilirler.'Fikrini ve 'Fen edebiyat fakültelerinin lisansüstü kontenjanları artırılmalıdır.' düşüncesini çok beğendim. Ben edebiyat fakültesi değil sağlık fakültesi öğrencisiyim ben öğretmen olmak istiyorsam yatay geçişle bunu okul yılının başında yapmalı ya da eğitim fakültesindeki derslerden daha derin daha detaylı bilgiler alarak lisansüstü başvurularda bir tık daha üst seviyede yer almalıyım düşüncesindeyim. Öğretmen yeterliliği Öğretmenlik mesleğini etkili ve verimli biçimde yerine getirebilmek için sahip olunması gereken genel bilgi, beceri ve tutumlardır. Biz pedagojik formasyon eğitimi almak istememizle öğretmen mesleğini yerine getirebiliriz bilgi beceriyi formasyon eğitimiyle tamamlamaya çalışıp staj ve yapacağımız etkinliklerle eğitim fakültesindeki farkı kapatacağımıza inanıyorum.

Ben pedagojik formasyon eğitimine başlamadan önce sadece alan dersleri almanın öğretmenlik yapmak için yeterli olduğunu düşünüyordum. Formasyon eğitimine başladığımda ise bu eğitimin ne kadar gerekli olduğunu anlamaya başladım. Öğretmek için sadece bilgi sahibi olmak yetmiyor,bilgiyi doğru aktarma becerisine de sahip olmak gerekiyormuş. Bu beceri ise ayrı bir bilim disiplini içerisinde verilen eğitimle kazanıldığını öğrendim. Çünkü eğitim ve öğretim ile ilgili birçok kavram ve terim pedagojik formasyon dersleriyle öğretiliyor. Bunun beraber; sınıf yönetimi, ögrenciye yaklaşım, sınıf kuralları, disiplin modelleri, sru hazırlama teknikleri, seviye gözeterek soru hazırlama, soruların güçlüğü ve kolaylığı, puanlama tekniği ve güvenirliği gibi birçok konu da bu eğitimle kazandırılıyor. Bu nedenlerden dolayı öğretmen adaylarının pedagojik formasyon eğitimini mutlaka alması gerektiği kanaatindeyim.
Eğitim Fakültesi mı , Pedagojik Formasyon Sertifika Programı mı? sorusuna gelince: Yaptığım araştırmalar sonucunda eğitim fakültelerinde verilen alan derslerinin yetersiz, meslekî eğitimle ilgili derslerin ağırlıklı olduğunu; fen ve edebiyat fakültesi ile ilahiyat fakültesi gibi alan derslerinin ağırlıklı verildiği fakültelerde ise meslekî eğitim derslerinin çok yetersiz olduğunu öğrendim. Ben alan (branş) eğitimi veren fen, edebiyat ve ilahiyat fakültelerinden mezun olan öğrencilerin, ister Finlandiya modelinde olduğu gibi eğitim fakültelerinden iki yıl ya da daha kısa süreli formasyon eğitimi almasını veya bu eğitimin alan dersleriyle beraber müfredat içerisinde verilmesinin gerekli olduğunu düşünüyorum.
Öğretmen yeterliliği, öğretmenlik mesleğini etkili ve verimli bir biçimde yerine getirebilmek için sahip olunması gereken genel bilgi, beceri ve tutumlar şeklinde tanımlanabilir.
Bu sertifika programının büyük ölçüde bu yeterliliği kazandırdığını düşünüyorum ancak tam kazanılması için eğitim bilimleri alanında çok sayıda araştırma ve inceleme yapmak, bilimsel kitaplar ve makaleleri takip etmek gibi kişisel gayretler ve çabaların da önemli olduğunu düşünüyorum çünkü muhatabımız olan öğrenciler, zamana göre (farklı uyaranlara maruz kaldığından) sürekli gelişen ve değişen bireyler olduğu için sertifika programıyla verilen eğitimin mutlak anlamda yeterli olmadığı bunun yanında zaman zaman hizmet içi eğitim programlarının verilmesi gerektiği kanaatindeyim.

Eğitim olgusu, insanlık tarihiyle birlikte başlayan ve günümüzde farklı nitelik ve özelliklere de sahip olan, teknolojiyle birlikte sürekli kendini geliştiren ve yenilenen bir süreçtir. Bu alanda nitelikli elemanların ve öğretmenlerin yetiştirilmesi daha çok üniversitelerin eğitim fakültelerine yüklenmiş olsa da günümüzde farklı alternatif programlar da uygulanmaktadır. Kuşkusuz bu programların başında eğitim fakültesinden mezun olmayan bireylerin de “eğitimci” olabilmesi için uygulanan pedagojik formasyon programı gelmektedir. Bu programın, katılımcıların tecrübe kazanma, sınıf yönetimi, ders içi iletişim becerilerinin arttırılması, problem çözümlerinde pratik olmayı sağlaması gibi katkılar sağladığı düşünülebilir. Ayrıca bu derslerde alınan eğitimle birlikte mesleki özgüvenin arttığı söylenebilir.

Eğitim fakültelerinin programları incelendiğinde “eğitimci olma” temeline vurgu yapıldığı ve uygulamaların pedagojik formasyon programına göre daha fazla olduğunu söyleyebiliriz. Çünkü bu fakültelerde eğitim veren öğretim görevlilerinin birçoğunun bu fakültelerden mezun olmuş olması düşünüldüğünde, ders sürecinde de “nasıl eğitimci olunur?” sorusuna da yanıtların bulunduğu ve öğrencilerin lisans eğitimi boyunca eğitimci olma yönünü geliştirdiği için formasyonla eğitimci olan bireylerden daha deneyimli olması kabul edilebilir. Ayrıca lisans eğitimi boyunca birçok farklı öğretim görevlisiyle karşılaşmış olmaları ve farklı öğretim modellerine uygulamalı olarak tanık olmaları söylenebilir. Ancak burada önemli bir nokta vardır. Eğitim fakültesi öğrencileri her ne kadar pedagojik formasyon alan öğrencilerden eğitimci olma yönünde daha çok ders alıyor gibi gözükseler de temel nokta kişinin kendisini ne kadar geliştirmiş olmasıdır. Yani pedagojik formasyon alan bir birey kendini bu alanda daha da geliştirerek başarılı bir eğitimci olabilir. Diğer yandan gerek eğitim fakültelerinin gerek pedagojik formasyon gibi alternatif eğitim programlarının öğretmen olma sürecine katkı yapmasına rağmen yeterli olduğunu söylenemez. Çünkü öğretmenlik mesleği genellikle uzun yıllar yapılan ve çok farklı yönlere sahip olmayı gerektiren bir meslektir. Bu meslekte öğrenme ve öğretme stratejilerinin uzun süreçler gerektirdiği yadsınamaz bir gerçektir.

Öğretmenlik mesleğinin etkili ve verimli yapılabilmesi için sahip olunan bilgi ve yeteneklerin doğru bir şekilde uygulanması öğretmen yeterliğidir. Bu programla birlikte katılımcıların yeteneklerini eğitim-öğretim süreçlerinde nasıl kullanabileceğini öğrendiği düşünülebilir. Ancak her bireyin olduğu gibi öğretmen adaylarının da bilgi ve becerileri farklı düzeydedir. Bazı öğretmenler ders içi iletişimde daha başarılı olabilirken bazı öğretmenler ölçme ve değerlendirme süreçlerinde daha başarılıdırlar. Bundan dolayı mesleki yeterlik kavramı geniş bir alana sahip olmakla birlikte kişiye özgü olarak bu yeterliğin düzeyinin değiştiğini söyleyebiliriz. Bu sertifika programı öğretmen adaylarının mesleki yeterlik düzeyinin hangi seviyede olduğunu anlamaya yardımcı olması ve kişinin bu alandaki gelişimine bir referans noktası göstererek bir yol haritası çizmesine yardımcı olmaktadır. Özetle bu program temel eğitim-öğretim becerilerini kazandırmayı amaçlayarak minimum düzeyde yeterlidir ancak maksimum düzeye çıkarmak öğretmen adayının kendi bilgi ve becerilerini kullanmasına bağlıdır.

örgün eğitimin ve uzaktan eğitimin tartışmaz bir farkı vardır ki oda, kalıcılıktır. her şeyi yaşayarak öğrenmek başka bir yere sürekli bakarak öğrenme başkadır. kurallar çerçevesinde ve anında dönütlerle daha faydalı olduğunu düşünüyorum eğitim fakültelerinin. çünkü daha çok bilgiyi daha aktif karşılıklı iletişim sayesinde ulaşabiliyoruz. hiç şüphesiz ki verilen 4 yıllık eğitimle verilen 4 5 aylık eğitimin bilginin aynı olması beklenilemez. 4 yılda oluşan bilgi birikimi ve deneyimlerle 4 ayda oluşan bilgi birikimi aynı mıdır sizce ? Bence değildir. 
öğretmen alanında bilgili, öğretmenlik mesleki bilgisi olan, genel kültürü olan olan bireylerden oluşmalıdır. Böylelikle her öğretmen yeterli ve nitelikli olacaktır. öncelere baktığımızda karşımıza geleneksel yöntem kullanan öğretmenler çıkmaktadır. ama şuan bunu çağdaş yönteme çevirdik. Ve öğretmenin kendini sürekli geliştirmesi gerekmektedir ki öğrencilerine daha iyi bilgiler versin. onların dersin aktif katılımı sağlayarak öğrenci merkezli bir yöntemle ilerlesin. Çağın gerisinde kalarak sadece öğretmen merkezli verilen bir eğitim ne kadar faydalı olabilir ki ? eksikler oluşur. İşte öğretmenlik mesleğinin nitelikleri yeterlilikleri eğitim fakültelerinde daha detaylı bilgiler ve deneyimlerle verilerek kazandırılmalıdır. Formasyon programı hiç şüphesiz eksik kalarak sistem hatalarına gitmektedir. 
Her Türk Öğretmen Doğar..

Öğretmen yetiştirmede pedagojik formasyon programları biraz daha özen gösterilmeye ihtiyaç duyuyor.Öncelikle uzaktan eğitim dersleri gayet mantıklı ve bazı kesimler için yeterli gibi gözükse de aslında öyle değildir.Bu biz ve bizim gibi birçok kişi için büyük önem arz etmektedir orası yadsınamaz fakat etkili midir tartışılır.Tabikide örgün eğitim gibi kazanım elde etmemiz güçtür.Eğitimde teknolojinin katkısıdır uzaktan eğitim programı.Sadece uzaktan eğitim olarak kalırsa etkili bireyler yetişmez.Bireyin kendisini geliştirmesi gerekir.Kendi gelişimini tamamlasın ki topuma bireyler kazandırabilsin.

Pedagojik formasyon sisteminin bilindiği üzere öğretmen olmak için gerekli şartların öğretmen adayında oluşması için verilen derslerden ibarettir. ben bu sistemin kesinlikle iyi oldugunu düşünüyorum yanlız eğitim fakültelerinde verilen derslerle normal edebiyat fen fakültesi vb yerlerde verilen derslerin ve içeriklerinin farklılıklarını görebilmek mümkündür.Eğitim fakültesinde ögretmenin öğrenciyi yetistirmede dersde ki yapacagı uygulama ve teorikleri bire bir uygulamada en az 4 yıl bu alanda öğretim verdiğini düşündüğümüzde eğitim fakültelerinin öğretmenlik konusunda pedagojik formasyondan daha çok bilgi merkezi oldugu kaçınılmazdır. nedeni ise bizlerin burada bir öğretim yılı içerinde iki dönemde gördüğümüz dersleri eğitim fakültesi en az 4 yıl boyunca geniş anlamda vermektedir.

Bilgi açısından tartışılması gereken konuları ele alınca edebiyat fakültelerinin tamamen bilim insanı yetiştirme çabası bana göre genel öğretimde egitim fakültesinden daha önde oldugunu gösteriyor.

Öğretmen yeterliliğine gelince her şahsın kendine münhasır farklı düşünce yapısı vardır her öğretmenin farklı kişiliği farklı sosyal çevresi ve hayata bakış açısı farklı farklı oldugu için öğretmenin yeterlilik konusunda öğrenciye verebileceği çok şey oldugunu düşünmekteyim.öğretmenin öncelikle kendini iyi yetiştirmiş olması gerektiğini düşünüyorum. bilgiden ziyade öğrenciyi bilgiye yönlendiren araştıran eleştirisel yönde doğruyu bulmaya yönlendiren bir çalışma yapması gerekiyor. Düz bilginin eğitim çağındaki çocuklara sadece geçici birer sınıf yada sınav geçme aşaması olarak düşünüyorum. İşte bu doğrultuda kendini yetiştiren bir öğretmenin öğrenciye çok şeyler katacağı göz ardı edilemez bir gerçektir.